Menu

Program działalności

PROGRAM DZIAŁALNOŚCI ŚRODOWISKOWEGO DOMU SAMOPOMOCY „SOKOŁY"

Środowiskowy Dom Samopomocy „Sokoły” jest ośrodkiem wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Swoje powstanie zawdzięcza potrzebom zgłaszanym przez środowisko rodzin osób mających pod opieką osoby niepełnosprawne intelektualnie, które szukały dla swoich dorosłych już dzieci odpowiedniego miejsca, w którym będą mogły aktywnie się rehabilitować psychofizycznie i społecznie oraz uczęszczać na terapię zajęciową. Rodziny te powołały w 2003 roku Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym „Sokoły” i od tamtego roku w ośrodku wsparcia odbywają się regularne zajęcia rehabilitacyjne oraz terapeutyczne w przystosowanych salach, w budynku pozbawionym barier architektonicznych. Sam ŚDS mieści się w Poznaniu przy ul. Promienistej 131, w miejscu dobrze skomunikowanym, w bezpośrednim sąsiedztwie parku, gdzie często korzystają z zajęć na świeżym powietrzu. Od zawsze dokładamy najwyższych starań, aby kadrą zatrudnioną w ŚDS „Sokoły” byli specjaliści ze stażem w pracy z osobami z niepełnosprawnością intelektualną, z wykształceniem wyższym, najczęściej z dyplomem psychologa lub pedagoga a także fizjoterapeuta i pielęgniarka.

Aktualnie ŚDS „Sokoły” obejmuje opieką 35 osób niepełnosprawnych intelektualnie, wszystkie osoby są pełnoletnie, ze względu na specyfikę chorób (głównie Mózgowe Porażenie Dziecięce wraz ze sprzężeniami) bez możliwości podjęcia pracy zarobkowej. Podopieczni to głównie mieszkańcy Poznania skierowani do ŚDS „Sokoły” przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie (na dzień 30.03.2011 roku 2 osoby są mieszkańcami gmin Luboń i Suchy Las, skierowane do ŚDS „Sokoły” przez lokalne OPS na mocy porozumień pomiędzy gminami).

Uczestnictwo w zajęciach ŚDS „Sokoły” to doskonała alternatywa dla bezczynnego siedzenia w domu. Dzięki takiej formie aktywności stan psychofizyczny podopiecznych polepsza się, lub co najmniej pozostaje na podobnym poziomie, systematyczna rehabilitacja przynosi istotną poprawę funkcjonowania, poprawia komfort życia i mobilizuje do nabywania kolejnych umiejętności. Konfrontacja z uczestnikami zaspokaja potrzebę kontaktów interpersonalnych i poprawia stan psychiczny uczestników.

Dla osób nie mogących korzystać z komunikacji miejskiej i nie posiadających samochodu zapewniamy transport z i do ŚDS.

Zajęcia w Środowiskowym Domu Samopomocy „Sokoły” są lubianą i cenioną formą wsparcia dla rodzin i osób niepełnosprawnych intelektualnie, co widać na podstawie czynionych przez uczestników postępów, wysokiej frekwencji oraz kolejce oczekujących na przyjęcie do ŚDS „Sokoły”.

Główny cel funkcjonowania Środowiskowego Domu Samopomocy „Sokoły”  to poprawa sprawności psychofizycznej i społecznej osób niepełnosprawnych intelektualnie.

Zajęcia w ŚDS „Sokoły” są prowadzone w sposób umożliwiający indywidualne podejście do każdego uczestnika, a dzięki temu zgromadzona wiedza pozwala skonstruować plan postępowania wspierająco – aktywizującego do  potrzeb oraz możliwości konkretnych osób.

Cele szczegółowe, realizowane w SDS „Sokoły”, koncentrują się przede wszystkim na prowadzeniu zajęć zmierzających do:
  • poprawy funkcjonowania w życiu codziennym (czynności samoobsługowe i praktyczne, jak np. gospodarowanie budżetem, poruszanie się komunikacją miejską, załatwianie spraw urzędowych, wizyty w instytucjach kultury, przygotowanie posiłku itp.);
  • podnoszenia poziomu umiejętności interpersonalnych (w relacjach z rodziną, znajomymi i osobami obcymi itp.);
  • rozwoju zainteresowań indywidualnych;
  • poprawy stanu zdrowia fizycznego (w tym rehabilitacja fizyczna, turystyka
    i rekreacja itp.);
  • podniesienia indywidualnego poziomu sprawności umożliwiających uczestnictwo
    w warsztatach terapii zajęciowej lub podjęcie zatrudnienia.
Ponadto w systemie ciągłym prowadzone są konsultacje z psychologiem dla uczestników bądź  ich rodzin, na miejscu podopieczni korzystają z usług pielęgniarki. Od lat współpracujemy z lekarzem psychiatrą, kiedy rodziny lub uczestnicy zgłaszają potrzebę tego typu wsparcia.

Terapia zajęciowa oraz rehabilitacja społeczna i psychofizyczna to podstawowe formy wsparcia osób niepełnosprawnych intelektualnie w Środowiskowym Domu Samopomocy „Sokoły”. Terapia zajęciowa prowadzona w Środowiskowym Domu Samopomocy, prowadzona jest przez naszych specjalistów wielokierunkowo, obejmuje oddziaływanie szeregiem bodźców w celu uzyskania poprawy umiejętności lub wykształcenie nowych, niezbędnych do funkcjonowania w życiu codziennym. Prowadzona jest cały rok ze wszystkimi podopiecznymi. Wieloletnie doświadczenie pokazało nam, że kontynuacja tych działań w stosunku do naszych podopiecznych jest niezbędna, aby ułatwić, a nawet zapewnić im codzienną egzystencję w świecie, którego realia przewyższają ich umiejętności i możliwości.

Obecnie na terenie ŚDS „Sokoły” działają takie pracownie i koła zainteresowań, jak:
  • pracownia kulinarna (w tym prowadzenie treningu kulinarnego): obok nauki i ćwiczenia typowych  czynności związanych z przygotowaniem posiłku i nakrycia do stołu odbywają się tu również zajęcia mające na celu podniesienie sprawności intelektualnych i ruchowych, jak choćby segregowanie produktów spożywczych, nazywanie ich i grupowanie w zbiory typu: warzywa, owoce, nabiał, pieczywo itp. Podopieczni ćwiczą nawyki higieny osobistej i otoczenia podczas przygotowania i spożywania posiłku, uczą się obsługi urządzeń AGD, co pomoże im w samodzielnym funkcjonowaniu w środowisku domowym, podejmują próby gospodarowania własnym budżetem;
  • pracownia muzyczna (w tym koło teatralno-wokalne): w ramach zajęć podopieczni uczą się śpiewać, tańczyć, poznają nowe piosenki, grać na instrumentach (np. na gitarze), przygotowują się do występów, pokazów i konkursów. W ramach muzykoterapii wykorzystywane są elementy relaksacji, ćwiczeń oddechowych. Podopieczni poprawiają swoje funkcje poznawcze, takie jak pamięć, komunikacja, koordynacja ruchowa. Uczą się zachowań związanych z występem przed publicznością itp.;
  • pracownia polisensoryczna: wykorzystywana jest głownie w celach rehabilitacyjnych osób głęboko upośledzonych. Mogą z niej także korzystać osoby z lekką i znaczną niepełnosprawnością, w celach np. relaksacji. Salę nadzoruje psycholog, odpowiedzialny za prowadzenie sesji terapeutycznych. Dzięki zgromadzonemu sprzętowi możliwe jest redukowanie stresu, bodźcowanie różnych zmysłów (wzroku, słuchu, dotyku, temperatury, zapachu);
  • pracownia komputerowa: w ramach zajęć podopieczni zapoznają się z obsługą komputera i podstawowych urządzeń biurowych (laminarka, skaner, ksero itp.). W ramach zajęć wykonują szereg ćwiczeń edukacyjnych na programach komputerowych, grupowanych w zbiór ćwiczeń np. pamięciowych, logicznych, zręcznościowych, graficznych. Osoby potrafiące pisać doskonalą tę umiejętność poprzez dostosowane ćwiczenia: od przepisywania słów i gotowych zdań, do tak skomplikowanych, jak pisanie artykułów do ośrodkowej gazetki „Okiem Sokoła” . Redagowanie gazetki mimo starań podopiecznych, musi odbywać się pod kontrolą i przy dużej pomocy terapeuty. Podopieczni pod okiem terapeuty korzystają z internetu, obsługują e-mailowe konta pocztowe, wyszukują potrzebne im informacje, słuchają muzyki, zapoznają się z zasadami obowiązującymi w pracy z internetem (np. z zakresu bezpieczeństwa w sieci);
  • pracownia plastyczna: tutaj podopieczni doskonalą koordynację wzrokowo – ruchową poprzez pracę różnymi technikami artystycznymi (rysunek, lepienie z plasteliny, masy plastycznej, wyszywanie itp), nabywają wiedzę związaną z obchodzonymi świętami poprzez praktyczne działania przy przygotowaniu np. inscenizacji tematycznie z danym świętem związanej. Przygotowują stroje, dekoracje, rekwizyty na przygotowywane inscenizacje. Zajęcia wykonywane w sali plastycznej mają na celu nie tylko wykonanie konkretnych prac, stworzenie indywidualnej lub zbiorowej pracy plastycznej, ale także stworzyć sytuację edukacyjną i podnieść poziom sprawności ruchowej oraz zapoznać z kontekstem sytuacyjnym oraz celem wytworzenia danej pracy plastycznej, podnieść poziom wykonywanych czynności (zwłaszcza związanych z manipulacją małymi przedmiotami, co usprawnia tzw. motorykę małą);
  • sala rehabilitacyjna: tutaj terapia odbywa się indywidualnie i grupowo. Prowadzona jest również cały rok, codziennie, dla wszystkich podopiecznych. W sali rehabilitacyjnej odbywają się zajęcia z wykorzystaniem sprzętu rehabilitacyjnego, takiego jak np. ugul, rowerki, steper, bieżnia itp. oraz drobnego sprzętu rehabilitacyjnego (piłki, woreczki, hantle, hula – hop, laski rehabilitacyjne itd.).
  • koło fotograficzne: podopieczni rozwijają umiejętności obsługi aparatów cyfrowych, kamery oraz obsługi prostych programów do obróbki zdjęć cyfrowych, rozwijając jednocześnie zainteresowania.
Inne formy podnoszenia sprawności psychofizycznej i społecznej osób niepełnosprawnych w ŚDS „Sokoły”, to m.in.:
  • wyjścia do instytucji kulturalnych (teatr, operetka, muzeum itp.),
  • uczestnictwo w konkursach, przeglądach,
  • wycieczki w bliższe i dalsze okolice Domu i nie tylko,
  • plenery i warsztaty na świeżym powietrzu,
  • przygotowywanie imprez okolicznościowych i inscenizacji,
  • pogadanki, spotkania ze specjalistami itp.
Do przyjętych metod oceny efektów prowadzonej terapii należy opisowa ocena postępów podopiecznego, aktualizowana co pół roku. W skład zespołu wspierająco – aktywizującego, dokonującego oceny należy kierownik ŚDS, psycholog oraz terapeuta zajęciowy. Ocena prowadzona jest na formularzach zawierających oceny różnych obszarów aktywności ( np. procesy poznawcze, komunikacja, emocje, uspołecznienie). Dodatkowo każda pracownia prowadzi dziennik terapii, gdzie codziennie wpisywani są uczestnicy zajęć, formy aktywności oraz podpis osoby prowadzącej.

W latach następnych chcielibyśmy kontynuować prowadzenie terapii psychofizycznej i społecznej w ŚDS „Sokoły” na wypracowanych i sprawdzonych przez lata działaniach. Jednocześnie jesteśmy otwarci na nowe formy terapii i rehabilitacji, jeżeli będą one przynosiły korzyści i radość naszym podopiecznym. Mamy nadzieję, że środki z dotacji umożliwią ponadto szkolenia pracowników, którzy podnosząc kwalifikacje stają się coraz lepszymi specjalistami w opiece i terapii osób ze szczególnymi wymaganiami. Dla osób nie mogących korzystać z komunikacji miejskiej i nie posiadających samochodu chcemy zapewnić transport z i do ŚDS. Na bieżąco musimy remontować i odświeżać eksploatowane sale terapeutyczne.